de eerste kinderen zijn gekomen

mambo,

aflopen week zijn Ellen en ik weer naar het ziekenhuis geweest, de arts had 3 kids uit Chukwani op de lijst. jammer genoeg waren ze er niet, maar hij zal hun over het project vertellen.
Dinsdag zijn ze in het ziekenhuis bij een andere fysiotherapeute gekomen die ook heel veel kinderen behandeld. Het ging daar er heel professioneel aan toe, wat ook fijn was om te zien. Ze is bereid om ons te helpen! De andere fysiotherapeuten uit noorwegen werken nogal chaotisch, beetje anders dan bij ons. Zo waren we donderdag er weer en werden we door 1 van hun bijgeroepen, ze hadden een jongetje die eigelijk meer stimulans nodig had. Hoewel deze jongen niet uit Chukwani komt is de moeder bereid om naar ons toe te komen. Maar we kregen de opdracht om meer spieren te trainen, en om hem te laten zitten en staan, zij het niet dat deze jongen geheel slap is (lvolgens mij een vorm van hypotonie). Vervolgens zet de fysio hem in een staplank/tafel, gewoon een houten plaat en met klittenband (dat niet meer werkte) dus knoopten we hem erop, maar hij kon zijn hoofd noggeen eens omhoog houden, het werd dus een flop. persoonlijk leek het me al geen goed idee en vond het wel een hele rare manier van doen, maar wie ben ik om tegen een fysio in te gaan......
Beetje vaag dus, maar onderweg terug, liep ik eens na te denken, uiteraard heeft hij fysiooefeningen nodig, zelf zat ik meer te denken aan het oefenen/trainen van de nek spieren. (inmiddels heb ik ook advies gevraagt bij de fysio van de amerpoort, nu hopen dat we me willen helpen...)