dolfijnen!!!

16 maart 2015 - Zanzibar Town, Tanzania

Allereerst wil ik iedereen bedanken dat jullie dit lezen en daardoor zo meeleeft!!

Ja ja zoals de titel als iets zegt, ik heb dolfijnen gezien!!! Zo gaaf en zo mooi!
Het begon allemaal dat we een weekendje naar het zuiden wouden.
Leyla en hanne hebben een man leren kennen die een huisje heeft voor gasten. Daar mochten we met zijn vieren heen.
Met de daladala (lokaal busje) naar het zuiden gereist, daar aan gekomen moeten we nog een eindje wandelen om bij het huisje te komen. We hadden geen idee hoe het er uit zou zien.
Het huisje was echt super, hoewel Nog niet alles klaar is met verbouwen, was het voldoende om een goed verblijf te hebben. We waren dichtbij zee, die er ook prachtig uit zag! !
Omdat we zo verhit waren zijn we begonnen met een duik, heerlijk. Het was weer erg warm, en de zon brande flink.
Daarna ging hij koken, vis en lokale gerechten zoals banaan en rijst. Het was echt heerlijk! !
We bespraken ook dat we graag echte dolfijnen wouden zien, dus had hij zijn contacten en we zouden de volgende dag om zes!!! Uur opgehaald worden met een boot.
Na het eten regelde hij nog een kampvuur bij het strand.
Toen we er zaten kon je het vaste land (Tanzania) zien liggen, heel mooi!
De volgende dag was het dan zover: dolfijnen spotten. Het was echt super om ze zodicht bij te zien, jane genoeg staan de foto's op mijn camera en kan ik ze niet op de blog zetten. .
Elke x als we vlakbij waren sprongen weer uit de boot en met snorkels keken we naar ze. Ze zwommen ook regelmatig boven, maar niet als we in het water waren. Maar dat neemt niet weg dat we ze zeker gezien hebben! manon heeft er zelfs filpjes van. .deze komen nog. ..
Tegen negen uur waren weer terug, we waren in het begin van de trip kledder nat geworden van de regen(regenseizoen is aangebroken) dus snel de kleding wat drogen en nog wat chillen.
Op de terug weg naar de halte van de dala dala kwamen we een man tegen met een pickup, die bod ons een rit aan naar stone town. Zo chill!!

Nu best moe, al een paar nachten vroeg opstaan mag dat ook wel.
Zaterdag hadden we weer de kids en we waren om negen uur klaar om te spelen.
Zondag vroeg omdat we naar de kerk gingen. Het was om zeven uur, dan was de Engels talige service. Het voelde voor mij goed om weer in een kerk te zijn.
Vandaag dus iets voor zes en voor mij en ellen is het morgen om acht uur naar het hospital in stow town.
We gaan morgen heen om een lijst te krijgen van al de kids met een handicap in chukwani zodat er deze kids kunnen benaderen voor het project.
Morgen komt het eerste meisje al. Zo gaaf dat we na twee week al kids hebben!

Al met al weer veel meegemaakt! !

9 Reacties

  1. Dineke:
    16 maart 2015
    Als ik niet hoefde vliegen wist ik het wel Super
  2. Jonneke:
    16 maart 2015
    Gaaf hoor Dolfijnen in hun eigen habitat. Jaloers, maar wel op een oeuke manier. T is je gegund ;-) Ja pas op, straks wordt je nog een ochtendmens. Leuk om je verhalen te lezen en zo een beetje mee te leven.
  3. Sita:
    16 maart 2015
    Tuurlijk lees ik regelmatig jouw blogzo kan ik ook een beetje mee genieten van hoe jij het daar beleeft.......en weet ik natuurlijk een klein beetje hoe het met je gaat !!! Je schrijft ook erg leuk ga zo door
  4. Geertje:
    16 maart 2015
    Super! ! Jullie vonden t dus ook leuk!
  5. Sabine van Sinttruije:
    17 maart 2015
    Mooi om te lezen allemaal Gerda!! Ervaringen voor het leven! Mooi werk! -xXx- Sabine
  6. Anne-Wilke:
    17 maart 2015
    Wat supergaaf dat je zo intens van alles geniet!
  7. Annelies:
    17 maart 2015
    Hee Gerda,
    Weer zo'n mooi verhaal, geniet ervan!
    Groetjes Annelies
  8. Irma:
    20 maart 2015
    Tjonge, Gerda wat heb je al weer een hoop beleefd! En wat gaat de tijd hard. Heel veel plezier in je werkzaamheden daar! Groetjes Irma
  9. Rick:
    25 maart 2015
    Ik ben een beetje achter met lezen.
    Maar als ik dit allemaal lees ben jij een heel mooi avontuur aan het beleven.
    De mensen daar mogen heel blij zijn dat ze Gerda leren kennen
    Ik blijf je verhalen lezen, zodat ik een beetje kan meebeleven wat jij meemaakt.

    Rick